Dyskryminacja to niesprawiedliwe traktowanie ze względu na cechy osobiste, utrudniające dostęp do praw i zasobów. Może być bezpośrednia (jawna, gorsze traktowanie w podobnej sytuacji) lub pośrednia (niejawna, pozornie neutralne warunki krzywdzące daną grupę). Przykłady dyskryminacji obejmują odmowę pracy ze względu na płeć lub wiek, czy wymaganie niepotrzebnego testu językowego.

Polskie prawo pracy zakazuje dyskryminacji bezpośredniej i pośredniej ze względu na płeć, wiek, rasę, religię, orientację seksualną, niepełnosprawność i inne cechy chronione. Zasada równego traktowania wymaga traktowania równych podmiotów według jednakowej miary, a zasada niedyskryminacji zakazuje krzywdzącego nierównego traktowania ze względu na wymienione cechy.